Чыкаґа

Штат Ілінойс, ЗША, чэрвень 2008
Google Мапы, Яндэкс.Мапы

Глядзіце таксама: Чыкаґа ў 2010 годзе, у 2013 годзе.

На першы погляд, Чыкага даволі моцна нагадвае Нью-Ёрк.

Тут таксама ажыўлены рух, таксама шмат народу, і такая ж шчыльная забудова вышыннымі будынкамі.

Хаця, складваецца ўражаньне, што ён усё ж ткі некалькі саступае. Адна зь яго неафіцыйных назваў — «Другі горад» — маецца на ўвазе, што ў параўнанні зь Нью-Ёркам Чыкаґа заўсёды меў другасны статус.

Адрозьненьняў паміж імі таксама шмат. Перш за ўсё, Чыкаґа больш чысты і ахайны.

У адрозьненьне ад Нью-Ёрка, Тут добрыя дарогі і акуратныя тратуары.

На вуліцах шмат расьліннасьці.

А хмарачосы — манумэнтальна прастакутныя. Па гэтай прыкмеце адрозніваць фатаґрафіі двух гарадоў прасьцей за ўсё.

Тлумачэньне гэтай архітэктурнай асаблівасьці ў тым, што ў Нью-Ёрку існаваў закон, па якім будынкі павінны былі будавацца ўступамі, каб на вуліцы трапляла сьвятло, а ў Чыкаґа такіх патрабаваньняў не было.

Многія лініі мэтро праходзяць звонку нават у цэнтры.

Паколькі ваґоны заўсёды на ўвазе, іх расфарбоўваюць зьнешняй рэклямай.

Пажарныя краны выглядаюць досыць унікальна.

Ва ўсіх фірмаў таксі свая размалёўка.

Афарбоўка адразу некалькіх фірмаў спрабуе мімікраваць пад паліцэйскія машыны. Паколькі і паліцыянты, і таксісты ў ЗША аддаюць перавагу аднаму аўтамабілю — «Форд Краўн Вікторыя» (паліцэйская вэрсія мае больш магутны рухавік, але вонкава ня розьніцца), пры трапленьні ў пэрыфэральны зрок такіх машын кожны раз міжволі ўздрыгваеш і косішся на сьпідометр.

Яшчэ вуліцы.

Праз горад працякае аднайменная рака. Тапонім «Чыкаґа» паходзіць ад індзейскай назвы аднае некалі распаўсюджанай уздоўж ракі расьліны. Рака і яе прытокі досыць разгалінаваныя, з-за чаго нагадваюць сыстэму каналаў Амстэрдама ці Санкт-Пецярбурга. Ёсьць нават водныя экскурсіі і водныя аўтобусы.

Два падобных да кукурузных катахоў будынкі — комплекс «Марына-сіці», 15 ніжніх ярусаў якіх аддадзеныя пад аўтамабілі.

Для паасобнага збору сьмецьця выстаўляюцца дзьве скрыні — сіняя для сьмецьця, якое парапрацоўваецца, чорная для іншага. Дакладна такое ж рашэньне выкарыстоўваюцца ў Вашынґтоне.

Сабачыя какашкі прыцягваюць пацукоў.

Слуп выкліку экстраных службаў.

Кампанія паліцэйскіх на роварах катаецца і выпісвае штрафы.

Роварарыкша.

Мантажнікі-вышыньнікі на дзесятым паверсе.

Калярытная старая прамзона з захаванымай вельмі старой рэклямай Шэўрале.

У Чыкаґа досыць прыставучыя нэґры. Як правіла, яны сядзяць і просяць міласьціну, але, бывае, нават ідуць за табой, выпрошваючы грошы. Што цікава, усе яны — здаровыя хлопцы ва ўзросьце 25—35 гадоў, але занятак працаю радыкальна супярэчыць іх маральным прынцыпам. Гэты жабрак, напрыклад, скардзіцца на голад, хоць, як можна бачыць, зь ежай праблем у яго няма.

Абагульняць, вядома, нядобра. Заўважу, што ў працуючых чарнаскурых папулярнасьцю карыстаецца дзяржслужба, паколькі дае добры сацпакет і пэнсійныя ґарантыі.

Горад знаходзіцца на беразе аднаго зь Вялікіх азёр, возера Мічыґан. Уся акваторыя перад ім занятая чоўнамі, а яшчэ тут ёсьць парк атракцыёнаў і заапарк з дэльфінаром, у якім я пабываў падчас самай першай паездкі ў Чыкаґа некалькі гадоў таму. Павінен адкрыта прызнаць, што чыкаґскі дэльфінар — нуднае лайно, і хадзіць туды ня варта. Найлепшы ў сьвеце дэльфінар знаходзіцца ў Клайпедзе (Літва).

У парку знаходзіцца вядомы Букінгемскі фантан (ня блытаць з Букінгемскім палацам). Асабліва прыгожа ён глядзіцца ўночы. Колер і вышыня бруй пастаянна зьмяняюцца.

Яшчэ віды.

Музэй натуральных навук

Я абажаю заходнія музэі, таму яны цікавыя, інтэрактыўныя, і пастаянна абнаўляюцца. Гэтым яны вельмі адрозніваюцца ад пакрытых пластом пылу рускіх музэяў, экспазыцыі большасьці якіх не мяняліся з брэжнеўскіх часоў.

Куранё толькі што вылупілася ў інкубатары.

Бліцкрыґ! Нямецкі бамбавік Юнкерс-87 «Штука» (адзін з двух, што захаваліся ў сьвеце). З гэтага самалёта зьнятая адна з найбольш характэрных дэталяў — корпус шасі абцякальнай формы, за якую ў нас яго называлі «лапатніком». На шасі былі ўсталяваныя спэцыяльныя прапэлеры, якія пры пікіраваньні пад дзеяньнем патоку пачыналі круціцца, запускаючы сырэны. Сырэны выдавалі той самы высокі, падобны да стогну і выцьця гук, які ў фільмах пра вайну заўсёды гучыць пры налёце фашыстоўскай авіяцыі. Прыдумана гэта было для псыхаляґічнага ўздзеяньня на атакаванага праціўніка.

Нямецкі падводны човен U-505, захоплены амэрыканцамі. Экспанат бы ацанілі аматары фільма «Das Boot». Нажаль, на ўваходзе ў яго фотаапарат адбіраюць — незразумела, што такога сакрэтнага ў караблі 65-гадовай даўніны.