Чыльпансінґа-дэ-лос-Брава

Штат Ґерэра, Мэксыка, чэрвень 2013
Google Мапы, Яндэкс.Мапы

Для лепшага ўяўленьня аб краіне я вырашыў заехаць у які-небудзь горад, аб якім да гэтага ня ведаў навогул, і дзе б амаль не ступала нага замежнага турыста. Абсалютна адвольны выбар упаў на «абласны цэнтар» Чыльпансінґа-дэ-лос-Брава.

Пры ўездзе ў горад з аўтастрады утвараецца пробка, па якой бегаюць мыйшчыкі вокнаў. Яны падыходзяць да вашае машыны, пырскаюць у акно вадой з бутэлькі і размазваюць па ім бруд, пасьля чаго вы можаце па жаданьні даць ім за гэта крыху грошай. Я ня даў — не люблю плаціць за паслугі, якія не замаўляў.

Мэксыканскі горад — шумны і цесны.

Езьдзіць складана — шмат машын і мала сьветлафораў.

Адзіны сустрэты від грамадзкага транспарту — маршруткі.

Ва ўсіх таксі горада таксама адзіная расфарбоўка. Тут яно яшчэ i грузавае.

Вуліцы.

Цэнтар гораду акуратнейшы, але нават прыгожыя будынкі завешаныя рэклямай.

Машына нейкае рэклямнае аґенцыі езьдзіць па вуліцах, нібы аґітмабіль.

Дроты ўсе працягваюць як патрапіла і без абмежаваньняў.

Спайдэрмэну бы спадабалася.

Электралічыльнікі ня хаваюць за краты, але лепяць ўсюды дзе толькі заманецца, з-за чаго яны глядзяцца як паразытычныя грыбы.

Прыродны газ развозяць ў балёнах.

Паўсюль вулічныя гандляры.

Прадаюць нейкае барахло ці ежу.

Вы зьдзівіцеся, але Мэксіка займае першае месца ў сьвеце па колькасьці людзей зь лішняй вагой, абганяючы нават ЗША. Тут ўплывае ня толькі ежа, але й камплекцыя — для амэрыканскай расы характэрны нізкі рост і шырокая косьць, з-за чаго ім прасьцей набіраць вагу (калі паглядзець на краіны дзе ў расавым дачыненьні пераважаюць нашчадкі карэнных жыхароў Амэрыкі, карціна будзе такая ж).

Мужыкі.

Моладзь.

Школьнікі ідуць з урокаў.

Жыльлё ўнутры.

Паштовачны від.

Таксафон і электрашафа.

Рэдкі сьветлафор.

Людзі чакаюць маршрутку.

Будоўля.

Дзецям гуляць няма дзе акрамя як на вуліцы. Я чамусьці быў упэўнены, што ў класікі гуляюць толькі ў нас, але аказалася, што гэтая адна з найбольш распаўсюджаных у сьвеце дзіцячых гульняў. Цікава, што да канца XIX стагодзьдзя ў яе гулялі хлопчыкі, а да саракавых гадоў дваццатага яна ўжо стала цалкам дзявочай.

Ускраіна.

І зноў на трасу.