Масква, Пэнсыльванія
Штат Пэнсыльванія, ЗША, кастрычнік 2014
Google Мапы, Яндэкс.Мапы
Раней я думаў, што ў ЗША ёсьць горад з назвай «Масква». Аказваецца, іх там аж цэлых 20! У амэрыканцаў наогул дрэнна з фантазіяй, калі справа тычыцца назваў для населеных пунктаў — любая назва абавязкова будзе прысутнічаць як мінімум у трох штатах, але звычайна больш. Гэта як у нас «Акцябрскі» або «Савецкі», толькі яшчэ горш. Так што гэтая амэрыканская Масква — далёка не адзіная.
Уся Масква — як на далоні. Як бачыце, распавядаць пра яе асабліва няма чаго.
Плошча двух вакзалаў. Сьпераду Ленінградзкі, ззаду, напэўна, Яраслаўскі.
І праўда, Масква.
Чыґуначная ветка, што праходзіць міма, практычна не выкарыстоўваецца — пасьля таго як недалёка праклалі федэральную трасу, неабходнасьць у ёй адпала. Пасажырскія зносіны былі зачыненыя ў 1952 годзе, грузавыя — у 1976. Чыґуначны транспарт разьвіты ў ЗША вельмі дрэнна — у краіне адсутнічае сетка хуткасных чыґунак, большасьць грузаў дастаўляюцца аўтамабілямі, большасьць пасажыраў — самалётамі. Бюджэтнай альтэрнатывай авіяперавозкам зьяўляюцца міжгароднія аўтобусы. Урад ЗША заўсёды грэбаваў чыґункамі, таму Эўропа, Японія і Кітай зь іх хуткаснымі цягнікамі пакінулі Амэрыку далёка ззаду.
Ололо!
На гідрант надзелі напысьнік.
Паштовыя скрыні усталёўваюць па некалькі на слуп.
Мы вандруем па сельскай Амерыцы.
Царква спрабуе завабіць паству білбордам, аформленым у стылі плакята да блёкбастару.
Мяшканьне традыцыйных каштоўнасьцяў.
Пачуцьцё гэта, зрэшты, падманлівае. Не праходзіць і хвіліны, як дрэвы сканчаюцца, і мы выскокваем на шырокую дарогу з кучай сьветлафораў і супэрмаркетам якой-небудзь буйной сеткі з ґіґанцкай паркоўкай.
Некантралюемае скрыжаваньне. Сьветлафоры проста міргаюць, каб кіроўца заўважыў і ня вылецеў на яго.
Нейкі мужык вырашыў усіх сваіх жанчын выставіць напаказ.
У натуры, у яго ўвесь агарод ў плястыкавых прыгажунях. Маньяк:-)
На адной зь сельскіх дарог у зарасьніках бачу нейкія будынкі. Спыняюся паглядзець. Обана! Да маіх паслуг цэлы курорт!
(Гучыць музыка з гульні «S.T.A.L.K.E.R.»)
«Гатэль для закаханых» — так калісьці рэклямаваў сябе гэты комплекс, які прапануе рамантычны адпачынак для маладых, якія нядаўна ажаніліся. Фота з рэклямнага прашпэкта.
Блізкасьць да прыроды, невялікая гарналыжная траса, каток, басэйн — ваш мядовы месяц будзе незабыўным. Басэйн зроблены ў форме вясельнага званочка.
Ложа каханьня.
Джакузі каханьня.
Апартамэнты на любы ґуст.
Спартыўная пляцоўка.
Папулярнасьць курорта прыйшлася на 60—70-я гады 20 стагодзьдзя. А затым пачаўся паступовы заняпад. Дабрабыт насельніцтва рос, кошт авіябілетаў паступова станавіўся ўсё больш даступным, і маладым стала нецікава сюды езьдзіць — навошта праводзіць мядовы месяц у лесе, калі можна зьлятаць на Карыбы? Гэты лёс напаткаў многія такія курорты.
Пакуль быў жывы ўладальнік-заснавальнік, комплекс працаваў, паступова прыходзячы ў заняпад і зьбіраючы адмоўныя водгукі ў інтэрнэце. У 2009 годзе ва ўзросьце 102 гадоў стары памёр, і гатэль адразу ж зачыніўся, нават ня выплаціўшы заробку працаўнікам. Нашчадкі ўладальніка адмовіліся ад спадчыны — на прадпрыемстве вісела так шмат даўгоў, што ягоны кошт быў адмоўным. Мясцовыя ўлады выставілі ўласнасьць на продаж, але жадаючых купіць яе па гэты дзень не знайшлося. За 5 гадоў запусьценьня гатэль разбурылі, выкраўшы ўсё, што ўяўляла нейкую каштоўнасьць, ды і прырода стала хуценька аднаўляць свае правы на ўчастак. У закінутым будынку адміністрацыі можна знайсьці бухгальтэрыю, дыскі, чэкі, флаеры, схемы, дамовы — зараз гэта проста макулятура.
Каханьня тут ня будзе ўжо ніколі...