Усьцьяны
Архангельская вобласьць, Расея, студзень 2015
Google Мапы, Яндэкс.Мапы
Куды зьездзіць на зімовыя сьвяты? Вядома ў Усьцьяны. Руская поўнач. Радзіма продкаў. Сустракаць новы год, нічога не рабіць, штодня бегаць на лыжах. Займацца тым, чаго немагчыма зрабіць на працягу ўсяго астатняга года — адпачываць.
Зіма ўвесь дзень і ўсю ноч. Зіма некалькі месяцаў у годзе.
Пад новы год былі маразы каля 25 градусаў — ня моцныя па мясцовых мерках.
У Шангалах зьмянілася няшмат.
Паўтараюся, але люблю гэты ракурс. Ільічу халодна.
Залез у дом, у якім калісьці быў гарадзкі шпіталь. Закінуты ў 2003 годзе.
Унутры мала што захавалася.
Можна трохі пакатацца па раёне.
Шмат усялякіх вёсак, цяпер ужо не памятаю, дзе якая, а на спадарожніку ня ідэнтыфікаваць, бо там няма хайрэзу. Вось гэта, па-мойму, Бярэзьнік.
Тут адкрылі новы каток.
У вёсцы Едзьма робіцца рэканструкцыя Чудзкога паселішча. Чудзь — старажытнаруская зборная назва фіна-вугорскіх плямёнаў, якія калісьці засялялі поўнач сучаснай Расеі; слова мае агульнае паходжаньне са словамі «чужы» і «цуд». Хоць у гэтых краях такія плямёны былі цалкам асыміляваныя, памяць пра іх засталася ў тапонімах — назвы многіх мясцовых населеных пунктаў (Шангалы, Квазеньга, Лойга, Кізема, Едзьма, Тоцьма, Сарбала) відавочным чынам выдаюць іх неславянскае паходжаньне. Упэўнены, што ґенетычны аналіз майго ўласнага ДНК таксама выдаў бы шмат цікавага.
Реконструкция капішча (з-за глыбокага сьнегу падысьці не атрымалася).
Рэканструяванае жыльлё чудзкіх людзей. Часткова закапанае ў зямлю для абароны ад халадоў і вятроў.
Захаванае жыльлё рускіх людзей. Закінутыя дамы сустракаюцца даволі часта — пасьля сьмерці гаспадароў, у якіх дзеці зьехалі з гэтых краёў, іх дамы пустуюць, павольна руйнуючыся.
Фота, якое хочацца азагаловіць радком зь песьні Рамштайна: «Das ist mein Land».
СССР 1991.
Едзьма.
Беражная.
Прыгожы краявід у чорна-белых танах.
Можна на верандзе мэдытаваць.
У адзін з марозных дзён пашчасьціла ўбачыць невялікае гало. Фотаапарата, на жаль, пад рукой не было, прыйшлося здымаць тэлефонам.
На дарозе чысьцяць сьнег. Рэаґентамі дарогі ніхто не пасыпае, ва ўсіх зімовыя шыны, сьнег проста ўтрамбаваны і посыпаны пяском. Таму ўзімку машыны ва ўсіх вельмі чыстыя.
У Малінаўцы пабудавалі новую трасу для біятлёну. У сакавіку тут пройдзе чэмпіянат Расеі. Я таксама ацаніў.
Адразу захацелася залезьці на вышку. Нікога няма, чаму б і не.
Але ня тут та было. Лыжныя чаравікі для лазаньня падыходзяць горш за ўсё. Вырашыў іх зьняць і палезьці бязь іх, але ногі адразу вымаклі і зьмерзьлі, таму прыйшлося перарваць ўзыходжаньне на сярэдзіне шляху (інбіфо: ну ты і лох). Адклаў.
Малінаўка. Разраслася.
На галоўнай вуліцы Шангал ўсталявалі галяґенавыя ліхтары. Цяпер тут сьветла, як удзень. Мае сваякі выказалі сумнеў наконт таго, што яны будуць працаваць заўсёды, а ня толькі ў сьвяточныя дні.
Добрая, прыгожая зіма.
Толькі час пралятае вельмі хутка.