Белгарад з квадракоптэра
Белгародзкая вобласьць, Расея, травень 2015
Google Мапы, Яндэкс.Мапы
У гэтым пасьце я пакажу фатаґрафіі Белгарада, зробленыя зь нядаўна купленага квадрокоптера.
Перш за ўсё, вядома, я падняў яго ў сваім раёне. Калі я быў маленькім, тут быў толькі Палац дзіцячай творчасьці (доўгі будынак справа, тады ён называўся Палацам піянэраў) і маленькія двухпавярховыя дамы (захаваліся толькі два дамы ў цэнтры і адзін у левым куце, бо на іх месца нельга ўторкнуць нічога вялікага). Вакол палаца піянэраў быў вялікі яблыневы сад, празь які мы з бабуляй хадзілі на дачны аўтобус. Цяпер усё забудавана шматпавярхоўкамі, а ад саду нічога не засталося. Мне неяк сумна пра гэта думаць, але ўсё ў сьвеце зьмяняецца, і з гэтым нічога не зрабіць.
Погляд у іншы бок, раён Чаромушкі. Прамысловы комплекс на пярэднім пляне — Белгародзкі хлебазавод. Эх, памятаю, у дзяцінстве, выходзіш раніцай на вуліцу, а там такі смачны пах сьвежага хлеба. Да гэтага часу гэты пах у мяне выклікае настальґічныя пачуцьці. Добра, ня буду больш стамляць вас сваімі ўспамінамі.
Крутнемся яшчэ трохі. Вуліца Мічурына. Бачная 32-я ґімназія (там вучылася мая сястра). Стадыён зачынены на рэканструкцыю. Зьлева бачны ЖК «Паркавы», будаўніцтва якога было зьвязана з кучай скандалаў, і які да гэтага часу не заселены.
Ужо ўскраіна.
Перамесьцімся ў суседні парк Леніна (калі ж яго пераймянуюць нарэшце?!). У дзень гэтай здымкі ў школах праходзілі выпускныя, таму ўсюды праводзіліся нейкія мерапрыемствы. У гэтым будынку калісьці знаходзіўся летні кінатэатр «Акцябр», які перастаў працаваць гадоў гэтак 25 таму. Зараз там проста склад.
Паднімемся вышэй. Царква Ёсафа Белгародзкага і старыя могілкі. У савецкі час гэта была адзіная працуючая царква горада.
Атракцыёны амаль не відаць з-за дрэў. Калі не было квадракоптэраў, кола агляду было ледзь не адзіным простым спосабам паглядзець на горад з вышыні.
Від на Белгарад.
Наступны запуск — каля цэнтральнага рынку. Час вячэрні, таму рынак ужо зачынены.
Унівэрмаґ «Белгарад» і Народны бульвар.
Камэра квадракоптэра шырокавугольная (каб больш улезла), таму большасьць фотаздымкаў атрымліваюцца выгнутымі. Каб гарызонт здаваўся роўным, яе трэба падняць гарызантальна, але тады ў кадр часам трапляюць часткі самога коптэра.
Дыярама «Вогненная дуга», дзе жыве Вялікае Боства Пляшывы Немец На Сьвятым Опэлі.
Адсюль бачная Саборная плошча.
Парк Перамогі.
Увесь цэнтар.
Потым я запусьціў коптэр каля БДУ.
Тут лётаць ня вельмі добра — з-за нейкіх радыёперашкод коптэр ўжо на 100 мэтрах губляў сыґналь (звычайна ў горадзе губляецца на 150). Страта сыґналю не страшная, у гэтым выпадку дрон аўтаматычна вяртаецца на месца запуску і пачынае павольна зьніжацца, пакуль сыґналь не адновіцца. Аднак, гэта абмяжоўвае манэўр, бо кіраваць апаратам у гэтым выпадку нельга.
Наколькі я ведаю, ёсьць праґрамы, якія дазваляюць праґрамаваць коптэр на самастойны палёт па каардынатах. Напрыклад, вам трэба абляцець вакол нейкага аб’екта, або зьняць відэа — у гэтым выпадку падобная праґрама даможацца лепшага выніку, асабліва калі ў вас няма вялікага вопыту ў кіраваньні дронам. Але я іх пакуль не выпрабаваў.
Сонца сядае.
Калі запускаеш квадракоптэр, народу заўсёды становіцца цікава — людзі падыходзяць, пытаюцца, просяць іх сфатаґрафаваць — добры спосаб шукаць новых знаёмых. Вось гэтыя чувакі былі студэнтамі, калі не памыляюся, з Туркмэністана.
Напрыканцы пару відэа.
Відэа каля БДУ.