Бэрлін
Бэрлін, Нямеччына, верасень 2015
Google Мапы, Яндэкс.Мапы
Глядзіце таксама:
Бэрлін у 2014 годзе, частка 1
Бэрлін у 2014 годзе, частка 2
Зноў Бэрлін.
У некаторых цягніках падземкі можна хадзіць па ўсім складзе (як у Рыме).
Чыйсьці прыватны амэрыканскі паліцэйскі пазадарожнік.
Часовыя камунікацыі.
Захаваны сэґмэнт умацавальных збудаваньняў (Бэрлінскага муру) з назіральнай пляцоўкі.
* * *
У гэты раз атрымалася схадзіць на тэлевежу. Квіткі лепш за ўсё купляць загадзя і на пэўны час, які я разьлічыў так, каб падняцца завідна, убачыць заход і паглядзець на горад уночы.
Александэрпляц адносна пустынны.
Усход. Вялікі прашпэкт зьлева дагэтуль носіць імя Карла Маркса. Штралаўскае прадмесьце (Stralauer Vorstadt) — адзін з сацыялістычных раёнаў Бэрліна.
Але не адзіны. Зьверху лёгка вызначаць, дзе быў «усход», а дзе «захад».
На заднім пляне бачны спартовы парк Тэмпэльхоф, некалі першы аэрапорт Бэрліна. Характэрны дугападобны будынак аэравакзала, які можна адрозьніць на фатаґрафіі, быў пабудаваны ў 1934 годзе. Падчас блякады Заходняга Бэрліна Савецкім Саюзам у яго дастаўлялі паліва і прадукты харчаваньня, пасьля ж ён стаў заходнебэрлінскім грамадзянскім аэрапортам (а ўсходні Бэрлін выкарыстаў Шонэфэльд). У сямідзесятых гадах быў адкрыты аэрапорт Тэґель, і асноўная частка пасажырскіх перавозак перамясьціліся туды, у Тэмпэльхофе засталася толькі бізнэс-і невялікая авіяцыя. У 2008 годзе ён быў канчаткова закрыты. Адзінай выкарыстоўванай часткай аэрапорта зьяўляецца радар (высокае белае збудаваньне на 4 апорах з купалападобным верхам), які належыць Бундэсвэру.
Алея Прэцлаўэр, зьяўляецца працягам вуліцы Унтэр дэн Ліндэн, міма Лайзэ-парку ўцякае на поўнач.
Электрычка штадтбану ідзе ўздоўж Дыркенштрасэ. Ёсьць круты сайт, дзе можна глядзець рух любога грамадзкага транспарту Нямеччыны ў рэжыме рэальнага часу, зь любой інфармацыяй пра маршрут, расклад і затрымкі.
Працягваецца аднаўленьне Бэрлінскага палаца. Пра гэта я ўжо пісаў у мінулы раз. Замак, што моцна пацярпеў, у вайну саступіў месца «Палацу рэспублікі» НДР, які ў нулявых быў зьнесены. На яго месцы вырашылі аднавіць гістарычны палац, але праект адчувае фінансавыя складанасьці (частку плянавалі будаваць на ахвяраваньні, якіх аказалася нашмат менш, чым чакалі).
Бэрлінскія вуліцы.
На захадзе бачны галоўны гарадзкі парк Тырґартэн, каля якога стаіць Рэйхстаґ, што адсюль здаецца зусім малюсенькім, які лёгка знайсьці па круглым купале. Сонца адбіваецца ў воднай роўнядзі ракі Шпрэе.
Сонца сядае за ветраґенэратары.
Der Sonnenuntergang sah wie eine Kernexplosion aus. Vielleicht weil es auch einen der besten und markantesten Tage meines Lebens symbolisierte.
Die Dämmerung sinkt allmählich auf die Stadt hernieder, und sie langsam zündet ihre Lichter an.
Und dann die Nacht beginnt. Ich sollte wohl nicht über die Nachtstadt von oben ansehen zu schreiben, da ich mich dann wiederholen werde.
Ich werde einfach sagen, „ich liebe Berlin“.
Ich liebe...